LUMOback Coupon Code

LUMOback 20% OFF Coupon Code

Current LUMOback Coupon Discount&Promotion Code

Currently compatible with Apple iPhone 4S, 5, iPad (3rd and 4th gen), iPad Mini, and iPod touch (5th gen).

Stand taller and feel better using the LUMOback posture sensor and mobile app. The sensor provides a gentle vibration when you slouch to remind you to sit or stand straight. It is worn on your lower back and designed to be slim, sleek and so comfortable that you barely feel it when you have it on.

The sensor connects wirelessly to your smartphone to track all of your movement data. Your avatar, LUMOback , mirrors your daily activities. Anyone can use LUMOback. Its simple and integrates into your daily routine.

LUMOback Coupon Discount&Promotion Code

คอนโดเชียงใหม่ แนะนำปรึกษาการลงทุนคอนโดเชียงใหม่

ปัจจุบันคอนโดเชียงใหม่กำลังได้รับความนิยมเป็นอย่างมาก เนื่องจาก จังหวัดเชียงใหม่เป็นเมืองที่เหมาะสำหรับการอยู่อาศัย

ซึ่งคอนโดมิเนียมเป็นอีกคำตอบหนึ่งสำหรับการลงทุนหรือเข้าอยู่ในจังหวัดเชียงใหม่ได้ง่ายเพราะ ชาวต่างชาติสามารถซื้อขายได้อย่างอิสระ แถมจังหวัดเชียงใหม่ยังติดอันดับ 1 ใน 5 ของเมืองที่น่าอยู่ของโลก และยังเป็นเมืองที่มีค่าครองชีพต่ำที่สุดในบรรดาเมืองอื่นๆ ที่ติดอันดับอีกด้วย

เชียงใหม่คอนโด.com เป็นเว็บไซต์สำหรับแนะนำและให้คำปรึกษา ในการลงทุนซื้อคอนโดเชียงใหม่ ซึ่งคอนโดแต่ละที่เราได้คัดสรรค์มาแล้วอย่างดี เหมาะกับการลงทุนเพื่อซื้อไว้เกร็งกำไร

ซึ่งเรามีบริการหลังการขายที่ไม่เหมือนใครเช่น จัดหาผู้ซื้อต่อคอนโดเชียงใหม่ หรือ จัดหาผู้เช่าคอนโด ให้อีกด้วย

โดยเรามีคอนโดมิเนียมที่แนะนำให้หลายที่ ไม่ว่าจะเป็น คอนโดติดมหาวิทยาลัยเชียงใหม่, คอนโดใจกลางเมืองเชียงใหม่, คอนโดใกล้โรงพยาบาล, คอนโดใกล้ห้างสรรพสินค้า, คอนโดติดแม่น้ำ, คอนโดริมน้ำ

เชิญทุกท่านเข้าไปเยี่ยมชมเว็บไซต์คอนโดเชียงใหม่ได้ที่ http://www.เชียงใหม่คอนโด.com

คอนโดเชียงใหม่ แนะนำปรึกษาการลงทุนคอนโดเชียงใหม่

รับทำเว็บไซต์เชียงใหม่

บริการรับทำเว็บไซต์ เชียงใหม่ ออกแบบเว็บไซต์เชียงใหม่ รับทำ SEO เชียงใหม่

หลังจากที่สะสมประสบการณ์ในการทำเว็บไซต์มาได้ 5 ปี ก็เริ่มรู้สึกว่า ฝีมือขนาดเราก็น่าจะรับจ้างออกแบบเว็บไซต์จริงๆจังๆกับเค้าได้สักทีครับ

ยังไงก็ลองเข้าไปดูผลงานการออกแบบเว็บไซต์ของผมได้ที่ www.ทำเว็บถูก.com ก่อนนะครับ

มีทั้งผลงานทำเว็บไซต์และผลงานทำ Facebook Fan Page ครับ

7 วัน นานจน 9 ปี…ตามหาพี่ดัดฟัน

  

 

เมื่อไม่นานมานี้เอง พี่ผู้หญิงคนนึงใน msn ของผมเค้าพึ่งแต่งงานไปครับ
เป็นที่น่ายินดีจังเลยนะ ที่ได้เจอคนที่รักจริง แล้วก็ลงเอยกันด้วยการมีครอบครัว

  พี่คนนี้เค้าชื่อ  "ดรีม"  ครับ 

ย้อนไปเมื่อ 9 ปีก่อน ณ เทคโนตีนดอย พ.ศ.2541   

ผมพึ่งเข้าปวช.1 ช่างกลเกษตร สถาบันเทคโนโลยีราชมงคล วิทยาเขตภาคพายัพ
เป็นอะไรที่ตื่นเต้นมาก เพราะในนั้นก็จะมีพวก ปวส. ป.ตรี เต็มเลย
คือเด็ก ปวช. เป็นส่วนน้อย 

จากที่ผมเล่นบาสมาตั้งแต่ ม.ต้น พอมีงานกีฬาภายใน ผมก็สมัครเพื่อเป็นตัวแทนคณะเครื่องกล
วันแรกก็ซ้อมกันในเทคโน แต่   โห๋…คนเป็นหมื่น  (เว่อร์)
รุ่นพี่เลยให้ย้ายไปซ้อมที่สนามใหม่
"วัดอุโมงค์" ชื่อนี้ได้ยินแล้วคงนึกถึง การให้อาหารปลาดุกในวัดแหง๋ๆ 
แต่ผมไปซ้อมบาสครับ  !! 

ก็เป็นสนามบาสที่อยู่หลังมช. เข้าไปลึกเหมือนกันแหละ
ไปซ้อมวันแรกก็เกร็งๆ เพราะมันเป็นนสนามที่มีคนเค้าเล่นอยู่ทุกวันๆ
เราก็แค่ไปขออาศัยเล่นด้วย…

ว๊าววว มีสาวมช.มาเล่นด้วยแหะ

  …พี่คนนี้ทำไมน่ารักจังวะ…   
  ผู้หญิงตัวเล็กๆ ผิวขาว ดัดฟัน ผมสวย แล้วก็ทำเป็นแถบสีๆ ด้วย 
  มวยผมไว้แล้วก็เป็นแฉกๆ ออกมา น่ารักโครต  
  ที่สำคัญ  "ตา"  สวยมากๆ   

เล่นบาสไปมองไป พอเล่นแพ้ก็มายืนข้างสนามดูเค้าเล่นมั่ง
ตามันก็มองหาแต่พี่คนนี้คนเดียว

พอเราได้เล่นทีมอีก  ก็เล่นไปหันไปมองข้างสนาม
เอ…พี่เค้าก็มองเรานี่ (ก็เอ็งถือเลี้ยงบาสอยู่นี่ เค้าก็ต้องมองดิวะ)
ป่าวนะ…ตอนที่ไม่ได้เลี้ยงไม่ได้ถือ เค้าก็มองมา !! 

  ผมมองไป…พี่คนสวยก็มองมา 
  ผมมองไปอีกรอบ…เอ๊ย !! เค้ามองเราอยู่จริงด้วย อิอิ   

ทำไงดีๆๆๆ กินน้ำในกระติก แล้วก็ไปฉี่ กลับมาเล่นต่อ
แอบมองต่อ…
ภาพนึงที่ผมจำได้คือ เค้านั่งกินน้ำแข็งไสกับเพื่อนๆ ที่ข้างสนาม
อืม…เพื่อนพี่ดัดฟันก็น่ารักดีนะ  แต่ไม่ได้ๆๆ ห้ามนอกใจๆ
ชอบพี่ดัดฟันคนเดียว 

อาทิตย์นึงเต็มๆ ที่ "เรา" เป็นอยู่อย่างนี้                                  
มันต้องใช่ความรักแน่ๆ อะไรจะบ้าขนาดนี้ได้
  "รักแรกพบ"  โอ๊ววว ผมเชื่ออย่างนั้น 

จนมาวันสุดท้ายก่อนจะแข่ง  เป็นวันที่พี่ดัดฟันไม่มา
ผมก็เลยกล้าที่จะเข้าไปถามเพื่อนเค้า (แป่ว…กล้าตอนเค้าไม่อยู่) 

  พี่ครับ  พี่คนที่ดัดฟันไม่มาหรอครับ ? (ผมทำเป็นถือลูกบาสเข้าไปด้วย  แสดดดด) 
  ไม่มาค่ะ  พรุ้งนี้เค้ามีสอบ ก็เลยอยู่อ่านหนังสือ 
  เค้าเรียนวิศวะเมเจอร์คอมฯ ปี 3 (พี่คนสวยอีกคนพูดโดยที่ผมไม่ได้ถาม) 

วิศวะ มช. !!  โห๋……….ช่างเป็นอะไรที่ไกลเกินเอื้อมเยี่ยงนี้เมื่อเทียบกับ
เด็ก ปวช. ช่างกลเกษตร !!  (ปี 1 อีกต่างหาก )

"ท้อใจ"  เป็นคำที่อธิบายได้เบ็ดเสร็จ
จะยิ้มก็ยิ้ม  แต่จะเศร้าก็เศร้าได้                                                                  
เพราะว่ามันเป็นไปไม่ได้แน่ๆ (เศร้า…)
และที่สำคัญ

"ผมลืมถามชื่อ"

อ่าวเหี๊ย…

หลังจากนั้นเทคโนก็เริ่มแข่งกีฬาภายใน ผมเลยไม่ได้ไปซ้อมที่นั่นอีกเลย
ในใจผมก็ครุ่นคิดถึงพี่คนสวยอยู่ตลอดเวลา

เพราะเหตุนี้เองผมเลยอยากเข้า มช. กับเค้ามั่ง ทั้งๆ ที่ก่อนหน้านั้นถูกหลูกฝังไว้ว่าต้อง "3 พระจอมฯ" เท่านั้น
แค่คิดไปคิดมา ถ้าผมจบ ปวช……..พี่คนสวยก็จบ ป.ตรีไปแล้วอะเดะ  อะนะ  ไม่คิดแล้ว มช.

เชื่อมั้ยว่าหลายครั้งที่ผมบ้าขนาดที่ไปนั่งที่สนามบาสนั่นคนเดียวในตอนบ่ายสองกว่าๆ
ผมคิดว่าเผื่อพี่คนนั้นจะคิดถึงผมมั่ง แล้วเค้าอาจจะมานั่งคิดถึงผม ณ เวลาเดียวกันมั่ง
แต่…เห็นแค่เด็กวัดกระโดดน้ำเล่นกัน

หน้า ม. เป็นแหล่งร้านเน็ตยุคแรกของเชียงใหม่เลยก็ว่าได้
สมัยนั้นต้อง Pirch98 ,Sanook ,Mthai แล้วก็ Hunsa
ไปทีก็ยกห้องเลย ร้านนี้ต้องรวยเพราะพวกเด็กกลเกษตรแน่ๆ
ผมเดินไปซื้อขนมข้างๆ ร้านเน็ตตอนบ่ายแก่ๆ มองไปฝั่งตรงข้าม

  เฮ…นั่นพี่คนสวยนี่หว่า 
  อวบขึ้น มัดผม สะพายกระเป๋า Jansport สีเลือดหมู(ตูดยาง) 
  ซื้อน้ำส้มเป็นถุง คนขายกำลังตัดถุงให้ หยิบหลอดแล้วก็เสียบเข้าไป 
  จ่ายเงิน…(เฮ๊ย มัวเคลิ้มได้ไงเค้าจะไปแล้ว) 

ไม่ได้แล้ว วิ่งไปเอามอไซค์มา   ไอ่มิกส์ๆไปส่งกูหน่อย (ลากแขนมาด้วย)  ผมขี่ไอ่มิกส์ซ้อน
มึงลองค้นในกระเป๋ากูนะ แล้วหาสมุดรายงาน มึงเปิดไปหน้าสุดท้าย แล้วดึงออกมาให้กูที (ผมคาดกระเป๋าไว้ด้านหลัง)
นี่มึงจะทำไมเนี่ย  จะไปไหน , ผมเล่าเรื่องคราวๆ ให้มันฟังว่าพี่คนนี้ไง ที่กูบอกว่าแอบชอบ

มันเจอกระดาษแผ่นนั้นที่มีดินสอเขียนแบบเขียนไว้เต็ม A4 แล้ว (มันแอบอ่านด้วย ไอ่สาดด กรูอายนะ)

ผมขี่ตามรถ สขมช. เป็นรถไฟฟ้าที่ใช้รับ-ส่ง นศ.ภายใน มช.
ขี่ไปๆๆๆ  ผมตามไม่ทัน…วกรถกลับไปหาเพื่อนที่ร้านเน็ตเหมือนเดิม
นี่เป็นครั้งแรกที่ผมเจอพี่ดัดฟันหลังจากที่ไม่ได้ไปที่สนามบาส            

(ก็ทำไมไม่ไปหาที่สนามบาสละวะ ?)
ตอบได้อย่างหน้าด้านไปเลยว่า "ไม่กล้าครับ"
แล้วมันก็ผ่านเรื่องราวมากมาย ได้ปิ๊งพี่สาวอีกคนชื่อพี่รัน ตัวเล็กๆ ขาวๆ โครตคุณหนูเลย

ปวช.2
ผมเป็นตัวตั้งตัวตีในการขายเบียร์ที่คูเมือง ในวันสงกรานต์
รวมตังค์กันคนละ 200 อะ….ได้มาเท่านี้  ก็เอาไปตั้ง ขายไปเล่นน้ำไป สนุกมากๆๆ
เป็นสงกรานต์ที่สนุกที่สุดเลย

ด้วยความหน้าดี (อิอิ เพื่อนมันบอกนะ) มันก็เลยให้ผมถือป้าย 5ป๋อง100 ไปโปรโมทตามรถกระบะต่างๆ
เดินลัดเลาะไปตามรถต่างๆ กลับมาเอาเบียร์ แล้วก็เก็บตังค์
ชูป้ายๆ แล้วก็เห็นรถสปอร์ท Hundai Triboron สีแดงป้ายทะเบียน กทม. คันนึง 
ก็เลยไปโฆษณาที่คนขับ

 คนขับถือเบียร์สิงห์อยู่ (อะนะ)  งั้นไปถามคนที่อยู่ด้านหลังคนขับก็ได้..  แล้วผมก็เจอ… 

 "พี่ดัดฟันนั่งตักเพื่อนผู้หญิงอยู่" 

 ถึงมันจะเป็นฟิลม์ปรอทบางๆ แต่ผมก็จำได้ว่านี่แหละ พี่ดัดฟันของผม
 เค้าก็มองมา เหมือนจะงงว่าอะไร ใครมาขายเบียร์ ป้ายเขียนว่าไง ??
 ให้ผมทำไงละ คนเต็มรถเลย…แฟนเค้าอยู่ในรถรึเปล่าก็ไม่รู้  หรือว่าพี่ดัดฟันเป็นดี้ ?
 ผมมองจนรถเคลื่อนไปช้าๆ ทำไงดีๆ จะได้เจอกันอีกมั้ยเนี่ย
 ด้วยความป๊อด ผมก็เดินกลับมาที่เพื่อนๆ แล้วก็ครุ่นคิดอยู่ จนรถสีแดงคันนั้นหายไปแล้ว

คิดถึงทุกวันเลย ตอนไหนที่เหงาๆ ว่างๆ เซ็งอาจารย์สอนไม่รู้เรื่อง
มองไปนอกหน้าต่าง…เห็นพี่ดัดฟัน
ก่อนนอน ก็คิดถึงพี่ดัดฟัน

ผมเลยคิดไว้ว่า วันที่จะต้องเจอพี่ดัดฟันแน่ๆ มีอยู่วันเดียวเท่านั้น
"วันรับปริญญา"  ต้องเอาดอกไม้ไปให้  ขอถ่ายรูป  แล้วก็เอาจดหมายให้ (ว๊าววว ฝันหวาน)

 แต่พลาด !! วันที่ มช.รับปริญญา เป็นวันที่ผมเข้าค่าย รด. พอดี
 พี่สาวผมก็รับวันนี้  พี่แต่งชุดครุยมาที่ศูนย์ฝึก รด. เพื่อที่จะมาถ่ายรูป
 แต่พลาดอีก…ผมขึ้นไปนอนบนดอย นอนในบังเกอร์บนดอยตั้งแต่เย็นแล้ว ลงมาไม่ทันแน่
 (จากคำบอกเล่าของครอบครัว)

เย้…ป๋าซื้อคอมให้แล้ว 
มีโมเด็มด้วย  เล่น Pirch98  ดูเว็บ Sanook ,Mthai แล้วก็…
cmu.ac.th  ผมเข้าไปที่เว็บคณะวิศวะครับ

 ผมได้รายชื่อผู้ที่จบวิศวะที่รับปริญญาในปีการศึกษา 43
 คัดมาแต่เมเจอร์คอม ผู้หญิง และเป็น นางสาว (หวังว่านะ)
 ทุกอย่างอยู่ใน Notepad รอ…….(กล้าๆ กลัวๆ)
 ผมจะส่ง จม.รักไปหาทุกคนเลย  ถ้าพี่ดัดฟันเห็นต้องติดต่อกลับมาแน่ๆ
 (ประมาณ 50 คนได้อะนะ)

ไปตั้งแค็มป์กับเพื่อนๆ กษ. บนดอยเชียงดาว ไอ่ต๋องเล่นกีต้า ผมร้องเพลง

 "เอื้อมไม่ถึง"

  จันทร์ทะเลคงสร้างความงามเกินไป  ฉันจึงได้…หลงใหลจนลืมตัว 
  มัวละเมอก็เพ้อกันไปคนเดียว  เธอไม่เกี่ยว…ไม่เห็นไม่เข้าใจ 

 ผมเล่าเรื่องพี่ดัดฟันให้ทุกคนฟัง…น้ำตาไหล (ต่อหน้าเพื่อนทุกคน)

 เพลงนี้ บอกเล่าความรู้สึกของผมที่มีต่อพี่ดัดฟันได้เป็นอย่างดี
 "เรามันต่ำต้อย" ผมคิดอย่างนี้

ประจวมเหมาะกับตอนนั้นผมมีความรักที่ไม่คาดคิด…ผมมีแฟนคนแรกในชีวิต
นี่หรอความรัก ? นี่หรอแฟน ? มีความสุขจังเลย (ก็แฟนผมสวยนี่)

ผมรักแฟน แฟนรักผม  ผมยกเลิกโครงการหลายๆอย่างเพื่อเธอ
ลาดกระบัง ,โควต้าที่คลองหก แล้วผมก็ลบที่อยู่ 50กว่ารายชื่อที่จะส่งไปหาพี่ดัดฟัน
l
l
ผ่านวันผ่านคือ ทั้งสุขและทุกข์  3 ปีผ่านไป ผมก็เลิกกับแฟน (เล่าไปแล้วนี่)
l
l
ผมคิดถึงทุกๆคนที่ เคยแอบมอง เคยคุยด้วย  เคยชอบ  เคย "หลงรัก"
ใช่แล้ว  "พี่ดัดฟัน"  ตามหาอีกรอบดีกว่า !! 

ผมเข้าไปเว็บวิศวะ มช. เข้าไปในเว็บบอร์ดศิษย์เก่า ได้เมลผู้หญิงคนนึงมา ไม่รู้แหละเห็นเป็น hotmail แอดไว้ก่อน
ผ่านไปแค่ 2-3วัน เมลนั้นออนไลน์
เค้าเป็นรุ่นพี่ของรุ่นพี่ดัดฟัน ก็เลยให้เมลพี่อีกคนนึงมา พี่คนที่สองช่วยคำนวณหารุ่นที่แท้จริงของพี่ดัดฟันให้
GEAR 27 + เว็บบอร์ดเมเจอร์คอม

  ผมเข้าไปโพสตามหาพี่ดัดฟัน แล้วก็ทิ้งเมลไว้   

เข้าไปดูทุกๆ 3-4 วัน ไม่มีอะรเลย…
ผ่านไป สองเดือนมีมีผู้หญิงคนนึงเมลมาถามว่า "ตามหาเราทำไม"
ผมตอบไปด้วยความรู้สึกตื่นเต้นมากๆๆ มากๆๆ (อีกรอบ)

รอ…แล้วก็รอ… 3อาทิตย์ได้  ผมเมลไปอีกรอบ  

เค้าตอบมาทันทีเลย (อ่าว)
เมลๆ นั้นแอด msn เข้ามาหาผม

  ผมได้คุยกับผู้หญิงคนนั้น  ผมโชว์รูปผม  ผมเห็นรูปเธอ 
  ใช่แน่ๆ  ใช่แล้วววววววววววว  พี่ดัดฟัน (เอาเหล็กออกแล้ว) 
  แต่ใช่แน่ๆ ครับ อวบขึ้น หน้าเปลี่ยนไปหน่อย ใช่แล้วแหละ  
  ตลอด 9ปีที่ผ่านมา ผมพึ่งรู้ว่าพี่ดัดฟันชื่อ "ดรีม" (สมกับเป็นนางในฝันของผมจริงๆ) 
  แต่ผมไม่ได้บอกเธอว่า "คุณเป็นคนที่ผมตามหามา 9ปี" 

มันไม่ใช่ฝันเหมือนอย่างเคย…
เราได้เจอกันที่ร้าน Blackcanyon บนห้างแอร์พอร์ต
ได้คุยกันชั่วโมงนึงได้ ผมเล่าทุกอย่างที่ผมจำได้ให้เธอฟัง (ก็เหมือนกับที่ผมได้เล่าให้พวกคุณฟังข้างบน)
  เธอมีแฟนแล้ว และเธอก็ไม่ได้มีนิสัยอย่างที่ผมฝันไว้ด้วย 

ผมยังไม่ได้บอกเธอเลยว่าเธอคือคนที่ผมตามหามา 9ปี
ผมอยากจะซื้อดอกกุหลาบสีขาวสักช่อ
ไปคุกเข่าต่อหน้าเธอ  แล้วบอกกับเธอว่า

                                                                                               
  "ดรีม …ดรีมเป็นคนที่เราตามหานะ เราคิดถึงดรีมมาตลอด 9ปีที่ผ่านมา" 
                                                                                               

แต่ผมไม่มีโอกาสได้ทำอย่างฝันครับ
ดรีมบอกว่า กำลังจะออกจากงานที่เชียงใหม่และไปแต่งงานที่กรุงเทพฯ

น้ำเน่ามั้ย ?                           

ตามหามา 9ปี  ในที่สุดก็เจอ  เราได้นั่งคุยกัน
แต่แล้วเค้าก็กำลังจะแต่งงาน  ย้ายไปอยู่ไกลโพ้น

 น้ำเน่ามากๆ แต่มันคือเรื่องจริง

 มหากาพย์เรื่องจริงความยาว 9 ปี บนนี้จบลงแล้ว  

ทุกวันนี้ดรีมยังออนไลน์อยู่ใน msn ของผม แต่ก็ไม่ค่อยได้คุยแล้ว
เพราะผมกลัวว่า ถ้าผมได้เรียนรู้ตัวตนที่แท้จริงของดรีม
"พี่ดัดฟัน" คนสวยที่ผมเคยฝันไว้จะหายไป

 นางในฝันคนนี้ยังอยู่ในความทรงจำเมื่อ 9ปีก่อน

 

 ผมยังได้สบตากับพี่ดัดฟันอยู่เสมอครับ

ปล.รูปนี้ผมไปเจอในร้านเกมส์เมื่อ ปี 42  มันเหมือนแววตาที่พี่ดัดฟันมองมาที่ผมมากๆ
     ผมเลยจิ๊กมา แล้วก็เอาแบ็งค์ 10 สอดเข้าไปในกล่องแทน ^^

ฉลอง อกหักครบรอบ 1 ปี “1ปีแล้ว…ที่เราเลิกกัน”

        

                  

 ผมจำไม่ได้แน่ชัดว่าเราเลิกกันวันไหน 

                    ผมอยากจะจำแต่สิ่งที่ดีๆ ที่เราเคยมีให้กัน 

                                        และที่อยากจะบอกในตอนนี้ก็คือ  " 1ปีแล้ว…ที่เราเลิกกัน " 

 

  ฉันไม่อยากจะตอบคำถามที่เขาถามกัน  
  ว่าทำไมเธอไปจากฉันเพราะอะไร  
  รักมากมายใครๆ ก็รู้  
  ทำไมตอนสุดท้าย… ถึงได้เลิกกัน  

   พูดตรงๆ มันลืมไปแล้วไม่ได้สนใจ  
  หากมันเป็นเวลาเลวร้ายฉันไม่จำ 
  เลือกจะจำแค่เพียงเท่านี้ 
  วันเวลาที่ดีกับเธอเท่านั้น…  

   โฮ โว แต่ก่อนมีเธอใกล้ๆ สุขใจแค่ไหน… 
  แต่ก่อนรักกันยังไง เธอกับฉันพบกันที่ไหน 
  ถ้าหากเขาถามว่ารักเธอมากแค่ไหน… 
  คือสิ่งที่ฉันอยากตอบ… 
  ถ้าอยากรู้ว่าทำไม นั่นแหละที่สิ่งที่ฉันจะตอบคำถาม 
  วันที่เธอเลิกไปฉันไม่อยากจำ 

  จะเก็บรอยยิ้มของเธอ จะเก็บเธอไว้ในใจ 
  จะจำว่าในครั้งหนึ่งเธอเคยรัก 
  จะเก็บความรักของเธอ จะเก็บเอาไว้อย่างนี้ 
  มันมีความหมายเหลือเกิน….โว….โฮว 

 

 

  อย่าถามว่าผมทำใจได้หรือยัง

 

  ให้รู้ไว้ว่า 

  ทุกครั้งที่จะหลับตานอน และทุกครั้งที่ลืมตาตื่นขึ้นมา 

 

  ผมยังมีเค้าอยู่ร่ำไป 

 

  ฟลุ๊ค  นิก 

 

 

รู้แล้วใช่ไหม…ว่าผมรักแฟนแค่ไหน

 

 

อยากรู้มั้ย…ว่าเรารักกันอย่างไร ?

 เรื่องนี้  ผมอยากจะเขียนถึงแฟนเก่าเป็นครั้งสุดท้ายแล้ว  ผมว่าผมเจ็บแล้วก็เศร้ามาพอแล้ว
นี่มันก็จะครบปีนึงแล้ว  ที่ผมเลิกกับแฟน

 

ตลอดเวลา 1ปีที่ผ่านมา  ผมยอมรับว่าผมยังเศร้า ยังเจ็บอยู่ทุกๆ วัน
ยังคงร้องเพลงอกหัก อยู่เพียงลำพัง

(เฮ…ไหนบอกว่าจะเล่าเรื่องดีๆละ)

 

โอเคครับ  ตั้งใจฟังให้ดีล่ะ…..

 

 กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว….สมัยผมเรียน ม.ต้น

ผมไปจีบผู้หญิงคนนึง ที่ขาว น่ารัก และสูงศักดิ์ (เว่อร์ไปป่ะ)  คือบ้านเธอรวย
พรรณ  เป็นผู้หญิงที่ขี้อายมากๆ  เธอจึงใช้เพื่อนเป็นคนรับ-ส่ง จดหมายรัก
หนึ่งในนั้นคือ นิก (แฟนที่พึ่งเลิกกัน)

 

หลังจากที่ผมเลิกกับ พรรณ ด้วยความงี่เง่าของเด็กผู้ชายบ้า บาสเก็ตบอลคนนึง
คือ…"ไม่รู้จะมีแฟนไปทำไม"

ผมเลยบอกทุกคนว่าเลิกกับพรรณ โดยที่ไม่เคยร่ำลาอะไร
ผมไม่รู้สึกอะไรเลย  ผมแคร์บาสมากกว่า

 

ต่างคนต่างเรียนจบ แยกย้ายไปคนละแห่ง
ผมไปต่อ ปวช.เทคโนราชมงคล  จนถึงปวส.

เพื่อนที่เรียน ม.ต้น มาด้วยกัน  ชี้ให้ดู….เฮ๊ย  นั่นมันนิกนี่หว่า
 ว๊าว…น่ารักขึ้นเป็นกองเลย  ตอน ม.ต้นอ้วน นี่นา

ผมเข้าไปทัก  เพราะก็เคยเป็นแฟนของเพื่อนเค้า  เฉยๆ ไม่มีอะไรเกิดขึ้น

 

นิกขายของช่วยแม่อยู่ที่ตลาดรินคำ(ตลาดกลางคืน ของ ชม.)
ผมไปบ่อย  ไม่รู้เป็นอะไร  ผมขอเบอร์นิก  บอกนิกว่า  "ขอเบอร์หน่อยสิ…จะจีบ"
หลังจากวันนั้นเราโทรคุยกันทุกคืน

ผมจีบนิกติดอย่าง่ายดาย  เพราะว่า…นิกแอบชอบผมตั้งแต่ ม.ต้นแล้ว
พึ่งรู้นะเนี่ย ?

 

ก่อนหน้านี้ผมโดนผู้หญิงคนนึงหลอกฟัน (เห่อๆ เชื่อมั้ยละ)
sex  ครั้งแรกในชีวิต  แล้วก็ครั้งเดียว  ไม่รับโทรศัพท์ผมอีกเลย
มารู้อีกทีว่าอีเนี่ย  มันร้าย

ผมเสียใจมากกกกกกกกกก
ผมสัญญากับตัวเองว่าจะเอาคืน
ผมจะหลอกฟันผู้หญิงคืน

 

ตอนนั้นผมจีบทีเดียว 10 คนได้  แต่พอมาถึงน้องสาวคนนึง
เธอไร้เดียงสามากๆ  ผมคิดเรื่องแบบนั้นกับเด็กคนนี้ไม่ได้จริงๆ
ผมเลิกล้มความตั้งใจแล้ว  ผมขอเป็นคนดี  มีศีลธรรมดีกว่า

 

จนเวลามันผ่านมาบรรจบกับที่จีบนิกติด
ตอนนั้นผมชอบ ผู้หญิงอีกคนมากกว่า
นิกให้เพื่อนโทรมาถามว่าผมมีแฟนรึยัง กำลังชอบใครอยู่
ผมบอกกับ spy คนนั้นไปว่า ผมชอบผู้หญิงคนนึงอยู่ ที่ไม่ใช่เพื่อนเค้า

ผมโทรหานิกตามปกติ (หลังๆมานิกโทรหาผมก่อนเสมอ)
จนมาวันนึงนิกถามผมขึ้นมาเอง  ผมก็ตอบไปตามตรง  ว่าผมไม่ได้ชอบเธอ…

 

"ผมเป็นฝ่ายทิ้งนิก"

 

ผ่านเวลามา3-4 เดือน  ผมกลับมาเจอนิกอีกครั้งนึง  เค้าสวยขึ้น(มากๆ)
ผมก็ยังไม่มีใคร  เค้าก็ยังไม่มีใคร
เรากลับมาโทรหากันอีกครั้งนึง  จน…

 เป็นแฟนกัน
 เจอกันทุกวัน
 มี sex กัน

 

ความรักมันเบ่งบานมากมายจนทำให้ผมทิ้งความฝันที่จะไปลาดกระบัง
และผมเมินโควต้าวิศวะสองสาขาที่คลองหก
ผมเลือกที่จะอยู่เชียงใหม่ต่อ….

ผมรักนิก

 

 

"เราอยู่หอด้วยกัน"
โดยที่บ้านเข้าใจว่าผมอยู่หอกับเพื่อนและบ้านนิกก็เข้าใจว่านิกอยู่หอกับเพื่อน

ช่วงเวลานั้น เป็นอะไรที่พิเศษมากๆ

เราเป็นครอบครัวเดียวกัน (มีลูกน้อยชื่อมะลิ เป็นชิสุแท้ ที่อยู่หอได้แค่ 2 อาทิตย์)
เรากินด้วยกัน นอนด้วยกัน  ไปไหนมาไหนด้วยกัน  จนเป็นภาพชินตาของคนแถวนั้น

เราต้องจับมือกันตลอดเวลาไปไหนมาไหน
เราต้องคาดเข็มขัดนิรัดภัยให้คนที่ขับรถอยู่
นิกชอบนอนหัวไหล่ของผม  ผมโอบกอดนิกและคอยห่มผ้าให้ในฤดูหนาว

เรานอนหมอนเดียวกัน  ตลอด 3ปี
และนอนกอดกันจนหลับทุกครั้งไป

ผ่านเรื่องราวมากมาย ทั้งทะเลาะกันจะเลิกกัน  รักกันปานจะกลืน  มีปนเปกันไปตามประสาคู่รัก

 

จนมาถึงวันที่ผมเหลือแต่วิชาโปรเจคตัวเดียว  การอยู่หอมันจึงเป็นเรื่องฟุ่มเฟือย
เราแยกย้ายไปอยู่บ้านใครบ้านมัน    แต่ของที่หอ จะมาลงที่ห้องผม  ทั้งทีวี  เครื่องสำอาง

เรายังรักกันอยู่เหมือนเดิม

 

จนมาถึงช่วงเวลานึงในฤดูฝน 
ที่ผมมุ่งทำโปรเจคหามรุ่งหามค่ำ
จนไม่มีเวลาให้นิก
จนผมแทบไม่ได้รับโทรศัพท์ของนิก
ช่วงเวลาหนึ่งอาทิตย์นั้น…
นิกเจอคนใหม่
………………

……..

….

..

.

 

ผมขอเล่าแค่นี้พอ  ผมขอเก็บสิ่งดีๆ  ที่เราเคยร่วมทางกันมา
สิ่งไหนไม่ดี  ผมไม่อยากจำ…..

ที่เขียนมายาวโครตๆเนี่ย  ผมอยากจะเขียนถึงแฟนเก่าเป็นครั้งสุดท้าย
มันยังมีอีกมากกับเรื่องราวดีๆ ที่ผมอยากจะนำเสนอ ทั้งเรื่องครอบครัวผมและของเค้า
แต่ดูมันจะมีค่า..แค่สำหรับผมคนเดียว

ลาก่อน…ความเศร้าหมอง

ผมจะเป็นคนใหม่ ณ บัดนี้

 

 

จบไปอีกบทนึงแล้วหรอ ?

ตั้งแต่ที่เลิกกับแฟน  ผมก็ไล่จีบผู้หญิงมากมายหลายคนนะ

แต่ไม่รู้ว่าทำไม  เวลาที่เรารู้สึกว่า  เริ่มที่จะ "รัก" ใครสักคนนึง

มันก็จะกลับจบลงเอาดื้อๆ

 

ผมใจร้อนไปรึเปล่า ?  …อาจใช่

ผมขี้งอนหรอ ? …ยอมรับ

 

ทำไมไม่มีใครต้องการความรักจากผู้ชายคนนี้เลยละ

ทุกวันนี้ไม่เครียดกับเรื่องโปรเจค ไม่เครียดกับเรื่องเงินทอง มากว่าความรักเลย

ผมอยากมีแฟน  อยากมีใครสักคนที่ไปเดินเที่ยวตอนเย็นๆ

 

ผมเคยบอกใช่มั้ยว่าผมชอบอยู่บ้าน ?

จะบอกให้นะ…ที่จริงแล้ว

ผมอยากออกไปข้างนอกนะ  อยากออกไปดูโลกภายนอกบ้าง

แล้วทำไมผมต้องหมกตัวอยู่แต่ในห้องแคบๆ  แล้วก็นั่งหน้าคอมทั้งวันทั้งคืน

ผมไม่อยากออกไปไหนคนเดียว  ผมเคยชินที่จะไปข้างนอกกับใครสักคนที่ผมอยากอยู่ด้วย

อยากเดินด้วย  อยากจูงมือ  อยากนั่งข้างๆ  อยากนั่งหันหน้าไปทางเดียวกัน  …เหมือนแต่ก่อน

 

ทำไมนะ…คนที่เรารู้สึกดีด้วย  เค้าถึงไม่รู้สึกดีกับเรามั่ง

แล้วเค้ารู้สึกดีกับคนแบบไหนกัน

แล้วก็มาบอกว่าไม่เชื่อ  ว่าคนแบบผมทำไมยังไม่มีแฟน  เอ่อนั่น..

 

ผมไม่กินเหล้า ไม่เที่ยวกลางคืน  ผมรักครอบครัว รักสัตว์ รักธรรมชาติ

ไม่โกหก

ผู้หญิงไม่ชอบแบบนี้ใช่มั้ย ?  หรือไง ? บอกทีดิ

 

ผมเหงานะ ทุกวันนี้  เบื่อที่อยู่คนเดียวแบบนี้

ชีวิตเศร้าหมองมากๆ

 

ผมจะบอกทุกๆคนที่ผมเคยคุยด้วยนะ  ไล่ตั้งแต่

นิก(แฟนเก่า) เจน แอน มายด์ ปอ เบียร์ กวาง

 

ผมคิดถึงทุกๆคนเสมอนะ

เวลารู้สึกดีด้วย เวลาที่ผมชอบ หรือมากกว่าคำว่าชอบ (แต่ยังไม่กล้าที่จะพูด)

ผมก็จะฝันตอนเราสร้างครอบครัวกัน ตอนที่เราอยู่บ้านเดียวกัน ตอนที่เราพาลูกๆไปเที่ยว

 

เฮ๊ยยย  นี่ผมใจง่ายไปป่าววะ  ทำไมแค่ชอบเค้าก็คิดไปเลยเถิดแล้ว

ฝันกวางวันบ่อยไปมั้ยเนี่ย

 

 

เบื่อนะรู้มั้ย  เมื่อไหร่จะเจอสักที

1460 วัน..ที่รักฉัน..ไม่ยอมเปลี่ยนแปลง

 

ฟลุ๊ค..ถ้านิกไม่รับโทรศัพท์ ก็แปลว่า "ไม่อยากคุย"

อย่ายุ่งกับชีวิตเค้าได้มั้ย "น่ารำคาญ"

 

ผิดหรอ..ที่ผมยังคิดถึงเค้า

ผิดหรอ..ที่ผมยังลืมเค้าไม่ได้

ผิดหรอ..ที่ผมยังเป็นห่วงเป็นใยเค้าอยู่

ผิดหรอ…ที่ผมยังรักเค้าคนเดียว

ไม่เปลี่ยนแปลง…

 

 

ที่เคยบอกว่า "รัก" มันเป็นแค่ "อากาศ" ใช่มั้ย ?

เมื่อมันหมดรัก  มันก็ไม่มีอะไรจะรั้งได้ใช่มั้ย ?

 

แล้วเคยรู้มั้ยว่า  เค้าเคยหมดรักตัวเองมากี่ครั้ง ?

ตอนเค้าหมดรัก  เค้าเคยทิ้งตัวเองไปมั้ย ?

ไม่เคยเลย..

 

 

คำว่า "รัก" ที่เค้าบอกกับตัวเองเป็นคนแรก  ในชีวิตนี้

มันก็จะเป็นของตัวเอง  ตลอดไป

 

ผู้ชายคนนี้ซื่อสัตย์กับคนรัก

หาใครที่รักตัวเองได้เท่าเค้าอีก..นั้นไม่มี

 

เค้ารักตัวเองนะ..ที่รัก

 

 

สีสันของชีวิต ในช่วงนี้

เมื่อวานซืนครับ  ไปซื้อผ้าที่กาดหลวง

พี่ๆ เมตรละกี่บาทครับ  , ผ้าโทเลนี่เมตรละ ซาวสี่บาท  เอากี๊เมตร ? (ภาษาเหนือครับ)

อืม…เดี๋ยวผมคิดก่อนนะครับ (กำ  ดันลืมเอากระดาษมา)  เอาไงดี คิดไม่ออก

 

โทรหาแฟนเก่าครับ  เพราะปกติคุณเธอเป็นคนคิดให้  โทรไปก็ไม่รับสาย…อืมสงสัยยุ่งๆ อยู่ละมั้ง

 

ก็กำลังกดล๊อคโทรศัพท์แล้วก็กำลังเอาใส่ซอง  เฮ๊ย ! ….มาอยู่ตรงหน้าได้ไง…นิก 

 

สรุปว่าอดีตรักมาซื้อผ้าร้านเดียวกะผมเลย  แล้วก็เวลาเดียวกันด้วย  ทำไมบังเอิญงี้อะ

สุดท้ายก็ช่วยเค้ายกของ (ถึงแม้เค้าจะบอกว่าไม่ต้อง)  ก็ผมยินดีช่วยอะ !!

 

 และผมก็กลับมาอกหักอีกครั้ง

 ก็เหมือนทุกๆครั้งที่เจอแฟนเก่าและคิดถึงเค้า

 

 

 

เมื่อคืนวาน  ออนเอ็มครับ (ก็เห็นมึงออนอยู่ทุกเวลานั่นแหละ แสดดด)

ป่าวๆ  คือมันบังเอิญที่น้องคนนึง  ที่เคยนัดเจอแล้วไม่ได้เจอ  มาสักครึ่งเดือนแล้วครับ  เค้าออนพอดี

 

ไอ้เราก็หยิ่งไว้ครับ  ไม่ทักก่อนหรอก  ก็ตอนนั้นนัดเจอแล้วก็ไม่มาตามนัดนี่  เชอะ

 

น้องจิว  เป็นสาว มหาวิทยาลัยชื่อดังแห่งนึงใน ชม.  เธอได้บอกว่าที่ไม่ได้ไปตามนัดเพราะว่า  โดนจับข้อหา

มียาเสพติดประเภทหลอนประสาทไว้ในครอบครอง (ยาอี) จำนวน 23 เม็ด !

 

 

จิวบอกว่าเป็นของ เก็ตซี่  กระเทยที่อ้างว่าเรียน ม.พายัพ ที่อยู่ข้างๆ ห้องครับ  มันเอาซ่อนไว้ในซองบุหรี่ และวางไว้ที่หัวเตียงเธอ  แล้วก็ออกห้อง  อ้างว่าจะไปนอน

 

อีกประมาณสองชั่วโมงมีคนมาเคาะห้อง  จิวมองผ่านตาแมว เป็นยามของหอพักนั่นเอง (ที่จริงมันเป็นคอนโดนะ ผมขี้เกลียดพิมพ์ยาว)  พอจิวแง้มประตูเพื่อจะถามว่า มาหาใครคะเท่านั้นแหละ  ตำรวจจำนวน 7 นายก็กรู กันเข้ามาในห้อง  และถามว่า

"ยาอยู่ไหน"  "มึงเอาไปซ่อนไว้ที่ไหน"

 

จิวได้แต่ร้องไห้และบอกว่าไม่รู้ๆ ยาอะไร  (เพราะเธอไม่รู้จริงๆ ว่ายาอะไร  ยาคูล์ในตู้เย็นหรอ ? เสียใจด้วย  ไปซื้อที่ 7-11 เองจิ)  ตำรวจได้แต่ค้นห้องจิวแบบกระจุยกระจาย เพราะมีหมายค้น  ของทุกอย่างถูกรื้อแบบกระจุยกระจายมากๆ  แบบเมหือนมันไม่มีค่าอะไรเลย(จิวบอก)   ฝาผนังมีแต่รอยคอมแบทที่ตำรวจกระทืบๆ ห้องน้ำก็เช่นกัน

 

จิวได้แต่ร้องไห้และบอกว่าหนูไม่รู้ๆ  และก็ยื่นยานอนหลับให้  เพราะคิดว่า  ยานี่มันน่าจะอันตรายที่สุดในห้องแล้ว(เพราะซื้อมาอย่างลับๆ)   แต่ตำรวจบอกว่าไม่ใช่ !!   มึงเอายาไปซ่อนไว้ที่ไหน  (โหดจังวะ  จิวเป็นผู้หญิงตัวเล็กๆ ผอมๆ คนนึงเท่านั้นนะ ไอ้cop)

 

ตำรวจคาดไม่ถึงครับ  ว่ายามันจะอยู่แค่บนหัวเตียงเธอ (แม่งโง่  ค้นเป็นชั่วโมง  กักๆๆ)

จิวบอกได้แค่ว่า  นี่มันซองบุหรี่ของเก็ตซี่ กระเทยข้างห้อง  ตำรวจไปเปิดห้องเก็ตซี่ดูครับปรากฎว่า…

 

ห้องว่างเปล่า  ไม่มีของอะไรอยู่เลยนอกจากเฟอร์นิเจอร์    "มันย้ายของหนีไปเป็นอาทิตย์แล้ว"

และหลอกจิวว่า  ยังอยู่ข้างๆห้องนับอาทิตย์

 

ยาเจอในห้องจิว แต่ตรวจฉี่ก็ไม่พบว่าจิวเสพ  จิวเลยโดนจับไปอยู่ saft house 14 วัน  และให้แม่มาประกันตัวออกไป (3 แสนแงะ)  ตอนนี้จิวถูกเฝ้าด้วยตำรวจ 2 คนตลอด 24 hr  ห้ามพกเงินเกิน 100บาท  ห้ามใช้โทรศัพท์

 

หนูจิวเวอร์รี่ สู้ๆนะครับ  พี่รู้ว่าจิวไม่ได้ทำหรอก

โดเมนเนม แรกในชีวิต เย้ !!

www.ramingshop.com

Raming หรือ ระมิงค์ มาจากคำว่า  แม่ระมิงค์  ก็คือ  แม่น้ำปิงของทางล้านนานั่นเองคร๊าบบบ (คิดเองนา..)
ตอนนี้จดโดเมนเนมไปแล้ว  ตื่นเต้นมากๆ  โดเมนแรกในชีวิต  จะไปได้มั๊ยว้าาา

 

ระมิงค์ช็อป.คอม     ที่ผมฝันไว้ก็คือเป็นเว็บสวยๆ แบโบราณๆ ตกแต่งเว็บด้วยภาพฝาผนังโบราณ ภาพวัดเก่าๆ ภาพเขียนโบราณของไทย  มีระบบตระกร้าสินค้า  มีระบบค้นหาสิ้นค้า  ขายของทำมือจากทางเหนือ  เช่นกระเป๋าผ้าฝ้าย  ผ้าพันคอฝ้าย  เครื่องเงิน  พอลูกค้าสนใจสินค้าตัวไหนก็กดเข้าไปดู  แล้วก็มีการโอนเงินผ่านบัตรเครดิต หรือแบบPaypal  แล้วผมก็รอรับ order   แพ็คของใส่กล่อง ส่งให้ลูกค้าตามที่อยู่  มีระบบเช็คสินค้าด้วย

ผมจะเน้น order จากชาวต่างชาติมากกว่าลูกค้าในประเทศ  โดยจะเน้นไปที่การขายส่ง
ตอนนี้กำลังหาตลาดในฝรั่งเศสอยู่  บังเอิญจริงๆเพราะตอนตามหานางในฝันที่พรากกันมา 9 ปี
ไปแอด msn ของพี่สาวคนนึง  พี่ท่านอยู่ France !! ทำงานอยู่ในสายการบิน
ถ้าเว็บเป็นไปได้สวย  คาดว่าจะส่งสินค้าไปให้พี่หลิง  เอาไปเสนอ คาร์ฟู โชชอง บิ๊กสโตร์  เผื่อจะได้ ล๊อตใหญ่ๆ รวยเร็วดี

ผมมีความคิดนี้ตั้งแต่ต้นปีที่แล้ว  ว่ายังไม่มีเว็บไหนในไทย  รวบรวมสินค้า hand-made ของทางล้านนา มาจริงๆจังๆ
คือเข้าไปดูของแต่ละคนก็ จับฉ่ายไปหน่อย หรือบางอันก็แคบไป น่าจะเพิ่มตรงนั้นอีก ตรงนี้อีก
เลยขอทำเองดูบ้างครับ (จากที่เคยแต่ติเว็บอื่นมานาน)

 

แผนการต่อไป
– จดโดเมนเนมไปแล้วใช่ป่ะ  ทีนี้ก็ (จดแล้ว)
– จดทะเบียน พานิชอิเล็กทรอนิกส์ ชื่อ Raming Shop (www.ramingshop.com)  ที่ศาลากลาง จ.เชียงใหม่ (จดแล้ว)
– รอ CD ระบบตระกร้าสินค้าของกรมพัฒนาธุรกิจการค้า (โปรแกรม e-Shop แจกฟรี)
– หารูปภาพโบราณ เช่น ฝาผนังวัด ลายไทย อ่อๆ อยากได้รูปแม่น้ำปิงสวยๆ ด้วย  เอามาแต่งเว็บครับ (ใครมีก็ขอหน่อยนะครับ)

– ออนไลน์เว็บ  ติดต่อ google เพื่อลง keyword ในการค้นหา  ให้เจอเว็บเราในอันดับต้นๆ หุหุ (แพงเหมือนกัน)

– ติดต่อพี่หลิงให้เอาสินค้าไปเสนอทาง Big store ของ France เย้ๆ

 

ถ้าผมรวยจะหาอาหมวยให้ดู !!